Ахмет Байтұрсынов 1872 жылы 5 қыркүйекте Қостанай облысы Тосын болысының Сарытүбек ауылында дүниеге келген. 1891 жылы Торғайдағы ауыл және екі сыныпты орыс-қазақ мектебін бітіргеннен кейін Орынбордағы мұғалімдер даярлайтын оқу орнына түсті.
А. Байтұрсынов қоғамдық-саяси қызметке белсенді қатысты. 1905 жылы Қарқаралы петициясының авторларының бірі болды. 1913-1918 жылдары А. Бөкейхановпен, М. Дулатовпен бірге алғашқы жалпыұлттық "Қазақ" газетін шығарды. А. Байтұрсынов бастаған Алаш зияткерлік элитасы дайындаған "Алаш" партиясының бағдарламасы "Қазақ" газетінде жарияланды. 1917 жылы ІІ жалпықазақ съезінде А. Байтұрсынов Алаш Орданың тізімдерін қарап, бекіткен оқу-ағарту комиссиясының төрағасы болып сайланды. Халық Комиссарлар Кеңесі төрағасының орынбасары болды РКФСР Халық Комиссарлары Кеңесі және Қазақ әскери-революциялық комитеті төрағасының орынбасары болды. Қазақ АССР Халық ағарту комиссары (министрі) болып сайланды (1920 ж.), Облыстық халық комиссариаты жанындағы Академиялық орталықты басқарды (1922 ж.), Қазақстанда шет тіліндегі сөздер мен терминдерді қазақ тіліне аудару жөніндегі құрылған комиссияның төрағасы болды, халық ағарту комиссариатының ғылыми-әдеби комиссиясының басшысы, Қазақ өлкесін зерттеу қоғамының басшысы болды (1922-1925 жж.). 1929 жылы маусымда ол ұлтшылдық антисоветтік қызметі үшін қамауға алынды, 1934 жылы Халықаралық Қызыл Крест ұйымының өтініші бойынша Алматыға оралуға мүмкіндік алды. 1937 жылы қазанда А. Байтұрсынов қайтадан қамауға алынып, 1938 жылы 8 желтоқсанда түркі халық партиясы – террористік ұйымға қатысты айыппен "таптық жау" ретінде атылды. 1988 жылы 4 қарашада Қазақстанның Жоғарғы Соты ағартушы А.Байтұрсыновты оның іс-әрекетінде қылмыс құрамының болмауына байланысты ақтады.